حیات ابدی تا سال 2050؟

به گزارش مهسان بلاگ، این فناوری ها به گونه ای توسعه یافته اند که یاری می نمایند یک کپی از مغز انسان با تمام محتویات آن به سیستم رایانه ای منتقل گردد و سپس این رایانه هوشمند پردازش اطلاعات مغز را به شیوه ای که تاکنون دنبال شده است، ادامه دهد.

حیات ابدی تا سال 2050؟

میثم لطفی| بعضی کارشناسان بر این باورند که در آینده ای نه چندان دور ما توان آن را خواهیم داشت که مغزهایمان را با تمام محتویات موجود در آن روی رایانه ها کپی کنیم تا کلیه اطلاعات آن برای همواره ذخیره گردد. ولی یان پیرسون، دانشمند پیشرو در علوم، نظر متفاوتی دارد.

او چند روز قبل برای نخستین بار این نظریه را عنوان نمود که در سال 2050 میلادی تقریباً همه آنچه که در ذهن ما ذخیره شده است به رایانه ها انتقال می یابد تا هر زمان که گوشت و استخوان های ما پس از مرگ از بین رفت، مغز همچنان به حیات خود ادامه دهد.

پیرسون بر اساس استدلال های جدید خود اینگونه شرح داده است که در آینده نزدیک رایانه ها به مغز ما متصل می شوند و به جای کپی از محتویات آن، به صورت مستقیم هرچه را که در مغز ما پردازش می گردد به حافظه خود انتقال می دهند تا پس از مرگ ما از آن ها استفاده نمایند.

گفتنی است پیرسون که از او به عنوان معروف ترین آینده شناس دنیا یاد می گردد این هفته روی وبلاگ خود نوشت: بالاخره یک روز بدن من و شما می میرد و همراه با این اتفاق مغز شما از فعالیت بازمی ایستد. ولی مشکل بزرگی در این زمینه وجود ندارد. زیرا 99 درصد ذهن شما همچنان بخوبی کار می نماید و بواسطه فناوری های جدید مبتنی بر فضای پردازش ابری، مغز شما پس از مرگ هم می تواند به فعالیت های خود ادامه دهد.

با نظریه پیرسون، در سال 2050 میلادی زمانی که بدن انسان می میرد و مغز او به شکل رایانه ای به حیات خود ادامه می دهد، انسان می تواند در بدن روبات در مراسم خاکسپاری خود شرکت کند.

حیات ابدی فناورانه

اگر هم اکنون که این گزارش را می خوانید سن شما کمتر از 40 سال است، این شانس برای شما وجود خواهد داشت تا به یاری فناوری هایی که در آینده نزدیک روی کار می آیند در مراسم خاکسپاری خود شرکت کنید.

این فناوری ها به گونه ای توسعه یافته اند که یاری می نمایند یک کپی از مغز انسان با تمام محتویات آن به سیستم رایانه ای منتقل گردد و سپس این رایانه هوشمند پردازش اطلاعات مغز را به شیوه ای که تاکنون دنبال شده است، ادامه دهد.

پیرسون در این خصوص می گوید: زمانی که بدن انسان می میرد و مغز او به فعالیت خود سرانجام می دهد، سیستم جدید این امکان را فراهم می نماید تا مغز به شیوه ای که تاکنون دنبال نموده است به حیات خود ادامه دهد. پیرسون این تصور را دارد که اگر افراد داده های کافی را در مغز خود ذخیره نمایند، پس از اقدامات لازم مغز به یک دستگاه اندرویدی ساده متصل می گردد و سپس بدن یک روبات فعالیت های مورد نظر را شبیه به زمانی که در بدن انسان بود دنبال کند.

این مسأله در اصل به این معنی خواهد بود که شخص هرگز نمی میرد و فقط عمر بدن او انتها می یابد. افراد با این فناوی قادر خواهند بود در تشییع جنازه خود شرکت نمایند تا با خداحافظی از بدن قدیمی، زندگی را به شیوه گذشته در بدن روباتیک ادامه دهند.

پیرسون و همکارانش برای آنکه پروژه جدید خود را به بهترین شکل ادامه دهند، کوشش می نمایند روبات های مورد نظر را با شکل ظاهری کاملاً شبیه به افراد مورد نظری که مغز آن ها کپی شده است طراحی کند. در حال حاضر چهره های بسیار واقعی شبیه انسان از جنس سیلیکون فراوری می گردد که قرار است نسل آینده روبات های انسان نما هم به همین شکل ساخته شوند.

پیرسون ادعا می نماید که فرد پس از مرگ جسمانی با همان طرز فکر، رفتار، احساسات و شخصیت در بدن روبات به زندگی خود ادامه می دهد و به مرور زمان بدن او تغییر حالت می دهد تا واقعی تر به نظر برسد و به این شکل هرگز به عمر خود انتها نمی دهد.

او در این خصوص گفت: شما پس از مرگ با یک بدن جوان تر و به روز شده تر به حیات خود ادامه می دهید و با این بدن جدید در مراسم خاکسپاری خود شرکت می کنید.

زندگی فناورانه پس از مرگ

این نخستین باری نیست که پیرسون چنین ادعای عجیبی را برای حیات ابدی انسان ها مطرح می نماید. چندی پیش او روش های مختلفی را برای به تعویق انداختن مرگ و افزایش چند برابری طول عمر انسان مطرح نموده بود. در این روش ها همچنین تئوری هایی برای تجدید قسمت های مختلف بدن انسان مبتنی بر علم ژنتیک مطرح شده بود تا در نهایت حیات مغز به یاری رایانه و روبات ها ممکن گردد و زندگی مجازی پس از زندگی حقیقی ادامه یابد.

پیرسون در تازه ترین تئوری خود شرح داد که همه به اندازه کافی خوش شانس نیستند تا بتوانند برای همواره در بدن یک روبات زندگی نمایند.

او گفت: ممکن است افراد مجبور شوند تا سال 2060 یا پس از آن صبر نمایند تا قیمت این دستگاه های هوشمند اندرویدی کاهش یابد و آن ها هم بتوانند یک دستگاه از این روبات ها را برای خود خریداری نمایند. این مسأله به آن معنی است که در مرحله نخست فقط ثروتمندان می توانند به یاری فناوری جدید حیات ابدی داشته باشند.

با وجود این اگر شرایط اقتصادی مناسبی نداشته باشید تا یک بدن روباتیک اندرویدی را خریداری کنید، می توانید برای دوره زمانی تعیین یکی از این روبات ها را اجاره کنید تا به عنوان مثال در مراسم خاکسپاری، سالگرد ازدواج، جشن تولد اطرافیان، مراسم فارغ التحصیلی فرزندان و... حضور داشته باشند.

در این میان سؤالات فراوانی در خصوص چگونگی ذخیره محتویات مغز انسان روی رایانه و مراقبت از این اطلاعات مطرح شده است.

پیرسون در رابطه با نحوه ذخیره محتویات مغز روی سرور های هوشمند و اتصال آن به سرور شرکت های بزرگ نظیر فیس بوک، اپل، گوگل و مایکروسافت هم شرح داد. او در این خصوص گفت: شرکت های بزرگ که به وسیله اپلیکیشن های مختلف و شبکه های اجتماعی اطلاعات کاربران را به صورت لحظه به لحظه در اختیار می گیرند، می توانند به ما یاری نمایند تا جامع تر و دقیق تر تفکر، شخصیت و نوع رفتار افراد را آنالیز کنیم.

پیرسون هم اکنون روش های مختلف را در فضای آزمایشگاهی مورد آنالیز قرار می دهد تا بهترین حالت ممکن را به کار بگیرد. از جمله این روش ها می توان به تجدید و بازیابی قسمت هایی از بدن به یاری مهندسی ژنتیک، مهاجرت به بدن های اندرویدی، ساده سازی مغز روی رایانه، ادامه حیات مجازی و... اشاره نمود.

البته در این زمینه نگرانی های فراوان در خصوص شرکت هایی وجود دارد که محتوای مغز انسان ها را کپی می نمایند و می توانند آن ها را به فروش برسانند. همچنین این امکان وجود دارد که شرکت های مذکور مغز افراد را در قالب یک ذهن کارگر مورد استفاده قرار دهند تا فرد به یک برده تبدیل گردد و با این شرحات می توان گفت: تئوری مذکور نکات منفی فراوانی را هم در خود جا داده است که باید به آن ها توجه گردد.

گفتنی است در سال 2007 میلادی بنیاد ملی علوم ایالات متحده جایزه 500 هزار دلاری خود را به دو دانشگاه که طرح جاودانگی مجازی را مطرح نموده بودند، اهدا کرد. در کشور روسیه نیز طرح ابتکار 2045 از سوی یک کارآفرین روسی به نام دمیتی ایتسکوف ارائه شده است.

این طرح که در یک سازمان غیرانتفاعی دنبال می گردد بر ایجاد فناوری هایی تأکید دارد که امکان انتقال شخصیت یک فرد به یک حامل غیربیولوژیکی پیشرفته را فراهم می نماید و زندگی تا حد جاودانگی را برای همگان ممکن می سازد.

به هر حال، باید دید کدام یک از این طرح ها در آینده نزدیک می توانند امکان زندگی جاودانه را برای انسان ها به ارمغان آورند.

منبع: روزنامه ایران

hodablog.ir: هدا بلاگ | انجمن گفتگوی سیستم مدیریت محتوای هدا بلاگ

منبع: فرادید
انتشار: 6 آبان 1400 بروزرسانی: 6 آبان 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 18576

به "حیات ابدی تا سال 2050؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "حیات ابدی تا سال 2050؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید