افتخاری ندارد میلیاردها دلار سرمایه زیر زمین باشد، اما مردم فقیر باشند

به گزارش مهسان بلاگ، مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه نفت با هشدار نسبت به غارت شدن سرمایه های ملی به خصوص در منابع مشترک نفت وگاز، هشدار داد توسعه صنعت نفت به جای شعار به سرمایه احتیاج دارد و اگر شرایط را برای ورود سرمایه به کشور فراهم نکنیم، لطمات جبران ناپذیری به اقتصاد وارد می گردد؛ بنابراین نباید منافع ملی کشور را فدای منافع سیاسی خود کنیم.

افتخاری ندارد میلیاردها دلار سرمایه زیر زمین باشد، اما مردم فقیر باشند

به گزارش خبرنگاران، مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن) درباره ورود سرمایه گذاران خارجی و انتقادهای شدیدی که اخیرا به این موضوع وارد شده، گفت: اگر بخواهم صریح صحبت کنم باید بگویم احساس می کنم در این زمینه حق و ناحق صورت می گیرد و برخی به دنبال آن هستند که منافع ملی را قربانی منافع سیاسی نمایند. این موضوع هیچ افتخاری ندارد که میلیاردها دلار سرمایه زیر زمین باشد، اما مردم فقیر باشند. این هنر نیست؛ هنر این است که این سرمایه ها را تبدیل به درامد ملی کنیم و آن را به زندگی مردم برگردانیم، وگرنه این که دائم بگوییم این قدر منابع نفتی و گازی داریم و تا سال های آینده می توانیم نفت و گاز فراوری کنیم هنر نیست.

عبدالرضا حاجی حسین نژاد با اشاره به این که اگر در ایران نفت حرکت کند سایر حوزه ها را هم به حرکت در می آورد، ادامه داد: این کشور با این همه جمعیت به صورت مستقیم و غیر مستقیم وابسته به نفت است و توسعه صنعت نفت از نام شب هم واجب تر است. اما این سرمایه گذاری را چه کسی باید انجام دهد؟ دولت امروز منابع لازم برای ورود به این حوزه را ندارد و در خصوص بخش خصوصی هم این توانایی دیده نمی گردد. تنها بورس می تواند به این حوزه یاری کند که باید قوانین بالادستی برای آن تنظیم گردد، ولی با این حال ورود این بخش نیز احتیاج به زمان برای ورود به این حوزه دارد، در نتیجه ما ناچاریم از سرمایه گذاران خارجی استفاده کنیم. به هرحال نفت می تواند برای جماعت وسیعی به طور مستقیم و غیرمستقیم کارآفرینی کند، بنابراین باید هرچه زودتر سرمایه گذاری در نفت را شروع کنیم.

در ادامه در پاسخ به این ادعا که با ورود سرمایه گذار خارجی، فرصت های شغلی در داخل از بین می رود، اظهار کرد: این اظهارات پایه و اساس منطقی ندارد. ما در داخل کشور چنین شرایطی را قبلا تجربه نموده ایم، به طور مثال شرکت اِنی که یک شرکت ایتالیایی است، در مدتی که در ایران کار می کرد توانست 60 هزار بشکه نفت استحصال کند و عمدتا از نیروی ایرانی استفاده کرد. این شرکت سرمایه اش را آورد و ما نفت استحصال کردیم و پولش را برگرداندیم. حال 60 هزار بشکه در سال برای خودمان فراوری می کنیم. بعد از آن با ورود چینی ها صرف نظر از قیمت و کیفیت، فراوریمان به 200 هزار بشکه رسید و باعث شد که الان ما بتوانیم به اوپک اعلام کنیم این مقدار بشکه می توانیم فراوری کنیم.

مدیرعامل متن در ادامه تاکید نمود: کسی که می آید و سرمایه گذاری می نماید حتما به دنبال منافع خودش است و قرار نیست به منافع ملی ما فکر کند. این ما هستیم که باید به منافع ملی فکر کنیم، پس باید مواظب باشیم که غارت نشویم.

حاجی حسین نژاد در ادامه با اشاره به تدوین قانون حفاظت از سرمایه خارجی در کشور، اضافه نمود: این قانون بسیار خوبی است که تصویب شده است و باعث جلب اطمینان سرمایه گذار خارجی می گردد. این قانون مترقی تصویب شده تا خارجی ها بیایند و در ایران سرمایه گذاری نمایند؛ پس اگر نمی خواستیم آن ها بیایند برای چه این قانون را تصویب کردیم؟! ما حدود 10 سال تحریم بودیم و آنها به ایران نمی آمدند و در این مدت جهان خیلی پیشرفت نموده است، در نتیجه ما احتیاج داریم که آنها وارد شوند و از تکنولوژی های جدید استفاده کنیم و راندمانمان را بالا ببریم.

اگر با دولت مشکل دارید حداقل به فکر منافع ملی باشید

مدیرعامل متن در ادامه در خصوص سرمایه گذاری در حوزه میدان های مشترک گفت: در صورتی که ما از این حوزها بهره برداری نکنیم، طرف مقابل بهره برداری می نماید. در نتیجه الان وقت سنگ اندازی جلوی دولت نیست. کسانی که در روند توسعه میادین مشترک سنگ اندازی می نمایند آب در آسیاب رقیب می ریزند. کشورهای همسایه برای این حوزه ها برنامه های میلیون بشکه ای دارند، ولی هنوز طرف سرمایه گذار ما نیامده، برخی در داخل پشیمانش می نمایند. اگر با من یا امثال من مسئله ای دارید، با مملکت خوب باشید و حداقل منافع ملی را در نظر بگیرید. اکنون باید به فکر اشتغالزایی برای جوان هایمان باشیم. برخی از جوان های شایسته ما از این مملکت رفتند ولی آنهایی که مانده اند به کار احتیاج دارند. بالاخره سرمایه گذار خارجی که می آید به دنبال منافع اش است و به خاطر ما نمی آید، پس باید برای او هم جاذبه ایجاد کنیم.

وی با اشاره به این که قرار نیست توان ایرانی ها در مواجهه با سرمایه گذاران خارجی نادیده گرفته گردد، اضافه نمود: خارجی ها آمدند و با آنالیز کردن آزادگان جنوبی با استفاده از تکنولوژی های روز جهان، کارهای صورت گرفته ما را تایید کردند و لایه های برداشتی ما در فاز یک را تایید و حتی ظرفیت های ما را بیشتر اعلام کردند. سرمایه گذار با ورود به کشور تکنولوژی می آورد و ما به این تکنولوژی احتیاج داریم. الان با راندمان بالای رشته تکمیلی هوشمند در بحث حفاری چاه، می توانند از چندین لایه به طور همزمان بهره برداری نمایند و برای مثال می توان از حوزه غرب کارون به جای یک میلیون، دو میلیون بشکه در روز فراوری کرد. این درحالی است که در حال حاضر هزینه می کنیم تا ریکاوری فکتوری (شاخص بازیافت) یک مخزن از 10 به 11 برسد، در حالی که خارجی ها می توانند با یک میلیون دلار اختلاف، ظرفیت قابل دسترسی ما را دو برابر نمایند؛ پس به نفع ماست از این تکنولوژی استفاده کنیم.

بخش خصوصی فعلا سرمایه لازم و کافی را ندارد

مدیرعامل متن در ادامه درباره لزوم استفاده از سرمایه داخلی، توضیح داد: ما نمی گوییم فقط باید از سرمایه خارجی استفاده گردد. ضروری است قوانین بالادستی برای سرمایه گذاران داخلی هم درست گردد. ما در کیش، بندر کرخه و ... با بخش خصوصی همکاری کردیم ولی آنها پولی نداشتند که وارد کار بنمایند. در پروژه ای دیگر با یک بانک داخلی قرارداد بستیم، اما کار پس از مدتی متوقف شد، چون سرمایه ای برای ورود به کار وجود نداشت، به همین دلیل کار آن جا هم متوقف ماند.

هزینه هر چاه در این دولت از 20 میلیون دلار به 7.5 میلیون دلار رسید

حاجی حسین نژاد با بیان این که نباید سرمایه گذاران خارجی را محدود به یک کشور مانند چین کنیم، اظهار کرد: این کار باعث کاهش کیفیت و افزایش هزینه می گردد. اِنی ایتالیا روی هر بشکه نفت هفت هزار دلار سرمایه گذاری می کرد، در حالی که بعد از آن چینی ها بالای 30 هزار دلار قرارداد بستند و این پول از مملکت خارج می گردد. سال 1391، بابت هر چاه 20 میلیون دلار داده می شد که در سال 1393، با روی کار آمدن دولت جدید و بهبود وضعیت روابط با جهان این رقم به 12.5 میلیون رسید و سال جاری تنها 7.5 میلیون دلار هزینه دارد. این درحالی است که هزینه چینی ها آن موقع که خیلی خوب و به صرفه کار کردند. حدود 11 میلیون دلار شد. الان ما با چند پیمانکار هزینه صفر تا 100 بهره برداری از یک چاه را به 7.5 میلیون دلار رسانده ایم. به خاطر این که آنها فهمیدند 5-4 شرکت خارجی قصد ورود به ایران را دارند و این مسایل باعث کاهش قیمت ها شد و این پول در کشور حفظ شد.

وی درباره شرایط فاز یک آزادگان جنوبی پس از خروج چینی ها بیان نمود: ما حدود 27 درصد پیشرفت داشتیم و اکنون اولین 7500 بشکه جدید را بهره برداری می کنیم. بودجه در نظر گرفته شده 5.8 میلیارد دلار است که برای چینی ها شش میلیارد در نظر گرفته شده بود که در نهایت 12 میلیارد هزینه داشت. دلیل این قیمت مناسب رقابتی شدن بازار و بهبود روابط با جهانست که توانستیم اجناس حفاری بخریم. اگر خود را محدود به چینی ها نکنیم و اجازه ورود به دیگر شرکت ها را بدهیم، هزینه ها پایین و کیفیت بالا می رود.

راه برای حضور ایرانی ها در خارج از کشور باز می گردد

مدیرعامل متن با تاکید بر اهمیت سرمایه گذاری در حوزه های مشترک و اهمیت جذب سرمایه گذاران خارجی، گفت: در حال حاضر در منطقه ای هستیم که بقیه در حال جذب سرمایه هستند. با این حال و باوجود محدودیت های قانون اساسی درباره نقش خارجی ها در صنعت نفت، باید کاری کنیم تا در همین بازار رقابتی سرمایه گذار وارد کشور گردد. شرکت فرانسوی که اخیرا به ایران آمد، علاقه مند شد تا از تمام کارخانجات اهواز بازدید کند. در نتیجه باید اولا از بازار داخلی استفاده کند، ثانیا با برطرف ایرادات مدیریتی و برنامه ای به بهبود کارخانه ها یاری کند و مهم تر این که شرایط حضور آنها در بازار خارجی را فراهم کند و چون انرژی و کارگر ما ارزان است به این کار جذب می گردد. این به این معنی است که ورود سرمایه گذاری خارجی فرصتی برای فراورینمایندگان داخلی فراهم می نماید که با اثبات کیفیت کارشان، بازارهای جدید بین المللی برای محصولاتشان پیدا نمایند.

حاجی حسین نژاد با اشاره به کمبود بودجه عمرانی دولت و لزوم حضور سرمایه گذار خارجی، اضافه نمود: اکنون زمان این نیست که خودمان را تحریم کنیم وبا ایجاد دروغ هایی، شرکت های خارجی را از ورود به ایران منصرف کنیم. ما باید با حفظ اصول و ایجاد شرایط رقابتی اجازه حضور سرمایه گذار خارجی را بدهیم. باید مناقصه هایی برای اینکار برگزار کنیم و شرکت های داخلی را با آنها شریک کنیم. در حال حاضر ما شرکت های E&P نداریم. وزارت نفت در کوشش است که شرکت های E&P بسازد و به آنها فرصت هفت ساله داده است؛ به این معنی که شرکت نفت بخشی از این کار را به عهده گرفته تا شرکت ها به این سطح حتی در حد کار در خارج از کشور برسند.

فراورینمایندگان داخلی می توانند رقابت پذیری خود را تقویت نمایند

این مدیر باسابقه نفتی در ادامه در رابطه با اشکالاتی که به قراردادهای بیع متقابل و IPC گرفته می گردد، ادامه داد: هر قراردادی حتما ایراداتی دارد که بعد از اجرا معین می گردد، در قرارداد بیع متقابل گفته شده بود که کار وقتی تمام می گردد که 21 روز از 28 روز پروژه بدون وقفه به کار خود ادامه داد. اما قرارداد IPC قصد برطرف این اشکالات را دارد که زمان حضور پیمانکار در پروژه را افزایش داده تا منافع آنها بیشتر درگیر گردد. این چه ایرادی دارد؟ تعجب می کنم این که بگذاریم دیگری منافع ما را ببرد مملکت فروشی نیست، اما اگر کسی بیاید مارا منتفع کند، اما خودش هم منتفع گردد کار خیلی بدی است؟ IPC قصد کنار زدن ایرانیان را ندارد، بلکه قصد توانمند کردن آنها را دارد. IPC قصد تقویت شرکت های ایرانی را دارد. اخیرا مذاکراتی داشتیم که در آن یک شرکت آسیای میانه با 10 سال سابقه قصد ورود به ایران با 100 سال سابقه تجربه حفاری را دارد. ما باید شرایطی را فراهم کنیم که شرکت های ایرانی هم به چنین خودباوری برسند در پالایشگاه بندرعباس شرکتی اروپایی با باز کردن LC توسط خود ما و وارد کردن پول شرایط کارکردن پیمانکاران ایرانی زیر نظر پیمانکاری اروپایی در آن موقع فراهم کردیم؛ بعد از این اتفاق، خیلی از آنها برنامه ریزی و مدیریت پروژه یاد دریافتد. حتی ایتالیایی ها زمانی که اسکلت فلزی طراحی می کردند، یک پیمانکار ایرانی شش ماه با آنها بحث کرد و در نهایت آن ها را قانع کرد که اسکلتشان به بتون تغییر یافت و حتی آنها در پروژه های مشابه بعدی در منطقه هم از آن ایده استفاده کردند. ما باید بپذیریم صنعت نفت با شعار ساخته نمی گردد، بلکه با واقعیت ساخته می گردد که اولین اولویت آن سرمایه، بعد تکنولوژی و بعد مدیریت و برنامه ریزی است؛ ما بخشی از آن را بلدیم و بقیه آن را باید یاد بگیریم.

حاجی حسین نژاد در پاسخ به این سئوال که برخی می گویند درقالب قراردادهای IPC تنها برخی شرکت ها توانمند می شوند و باقی شرکت های ایرانی آسیب می بینند، گفت: این یک قضاوت پیش از موعد است. فرضا در زمینه فولاد چندین کارخانه داریم، سالیانه کلی فولاد هم وارد می گردد. چرا کسی این کارخانه ها را با هم ادغام نمی نماید؟ فرضا من چهار نوع لوله می خواهم ولی هرکدام از این کارخانه ها یک نوع از آن را دارند. کاخانه ابتدا باید برود و زنجیره فراوریش را تکمیل کند ثانیا اینها نباید با هم رقابت نمایند. پس یک نفر باید بیاید و آنها را مدیریت بکند و مثلا زمانی که سفارش کار برای لوله می آید بین آنها تقسیم کند، چرا ما باید ورق بیاوریم و لوله کنیم؟ در اروپا به صورت واحد بین چند کشور یورو پایپ فراوری می نمایند و فرانسه، آلمان و ایتالیا زیر چتر آن می آیند، در نتیجه یک بخشی باید فراورینمایندگان داخلی را برای رقابت پذیری بالاتر مدیریت کند. الان هم به نظرم باید نهادهای مسئول به جای دادن بخش نامه وایجاد مشکل، مدیرت نمایند. برای من راحت هست که بیایم و برنامه هایی بدهم و شرکت های داخلی بسازند، ولی باید تعهد 2 طرفه باشد، بالاخره من به عنوان کارفرمای ایرانی هم متعهد هستم و باید به آقای زنگنه جوابگو باشم.

وی با اشاره به ضرورت نگاه شرکت های ایرانی به بازارهای خارجی، گفت: نباید نگاهامان به آمار وزارت نفت باشد و باید در حوزه خلیج فارس باید بازاریابی کنیم، برای مثال عربستان که گاز هم دارد با این حال کارخانه لوله 56 اینچ ندارد، امارات هم ندارد. پس ما می توانیم لوله های 56 اینچ آنها را بسازیم. با اینکه مسائل سیاسی هم در چنین تصمیم هایی دخیل است، با این حال زمانی هم که این مسائل نبود اقدامی صورت نگرفت. البته احتیاج به یاری دولت هم هست، ما توانستیم در ترکمنستان دو پروژه را اجرا کنیم. یک خط لوله ترکمنستان تا کردکوی به طول 200 کیلومتر ویک پالایشگاه فراوری بنزین. در آن موقع ترکیه پنبه آن ها را خرید، پیمانکاران ترک بعد از 10 سال که از آنجا می رفتند کارخانه پارچه بافی و انواع کارخانه های دیگر را احداث کردند، ساختمان های زیادی را ساختند و آنجا شبیه پاریس شده بود. بدیل اینکه آنهابه پشتوانه دولتشان که پنبه ترکمن ها را خریده بود این کارها را کردند. ما آنجا کار کردیم ولی درداخل ما را بازخواست کردند در حالیکه خود ترکمن ها به ما احترام می گذاشتند و شرکت های ترک و مالزیایی ما را به عنوان آدم های منظم می شناختند ولی به هر حال به ما اجازه کار ندادند. من هروقت به ترکمنستان می رفتم، وزیر عضو کابینه ترکیه که چند وزارت خانه هم زیر نظر آنها بود به استقبال من می آمد در حالی که پیمانکار بودم. باید منافع ملی برایمان مهم باشد، هر شرکت دارای مدیریت اجرایی و دارایی توانمندی این را دارد که خودش را ارائه دهد و یک شرکت خارجی هم ارز خودش را وارد کشور کند.

نگذاریم منابع زیرزمینی غارت گردد

حاجی حسین نژاد در خصوص شایعه اینکه شرکت های خارجی خود شرکت های مورد نظرشان را درد داخل کشور انتخاب می نمایند، اظهار کرد: ما همواره به موضوعات منفی بیشتر توجه می کنیم، انگار متاسفانه مملکت ما تبدیل به مجله ای زرد شده وهمه بدنبال شاعبه و شایعه هستند. در ابتدا به قرارداد بیع متقابل شبهه وارد می کردند، ولی بعدها آنها را بهبود بخشیدند و برای آن جاذبه ایجاد کردند و توانستند پروژه هایی هم اجرا نمایند. آقای زنگنه هم گفته که قرار نیست باوجود قرادداد ipc اگر جایی قرارد بیع متقابل بکار بیاید از آن استفاده نگردد. مورد استفاده هر کدام از این قراردادها متفاوت است، اما در کشور عده ای هستند که تنها به دنبال ایراد دریافت هستند.

مدیرعامل متن اضافه نمود: من نمی گویم که قراردادهای ما بدون اشکال است. شرکت های بزرگ اروپایی که به ایران آمده اند شرکت های شناخته شده ای در جهان هستند که با پرستیژ هستند. به عنوان مثال توتال مدتی در ایران کار کرد ولی هنوز در حوزه عسلویه از الگوهای آنها استفاده می نمایند. همان هایی که با IPC مخالف بودند. با توتال مخالف بودند و کارهای آن را نمی بینند. در هر صورت قراردادی خوب است که دوطرف از آن راضی هستند. ما سال ها قبل با دو نفر کارشناس پتروشیمی به پاریس رفتیم و با چند شرکت مذاکره کردیم ودر نهایت با تکنیپ قرارداد بستیم و پتروشیمی بندر امام ساخته شد. با ورود تکنیپ به ایران، راه برای ورود شرکت های دیگر خارجی هموار شد، ما باید منافع ملی برای مان در اولویت باشد. در حال حاضر در غرب کارون منافع ملی مان ایجاب می نماید اجازه ندهیم منابع زیر زمینی مان غارت گردد. ما بهره برداری نکنیم، طرف مقابل بهره برداری می نماید. باید سعی کنیم منافع ملی قربانی جدل های سیاسی نگردد. و در حال حاضر برای زمینی که روی آن کار می کنیم خون داده شده است پس جایز نیست منافع زیر زمینمان را فدای جدل های سیاسی بکنیم. درحال حاضر کشور همسایه ما که درگیر جنگ و خونریزی است و شرایط جنگی دارد، شرکت های خارجی در آن کار می نمایند پس ما هم باید شرایط را برای حضور آنها فراهم کنیم.

hodablog.ir: هدا بلاگ | انجمن گفتگوی سیستم مدیریت محتوای هدا بلاگ

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 6 آبان 1400 بروزرسانی: 6 آبان 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 22956

به "افتخاری ندارد میلیاردها دلار سرمایه زیر زمین باشد، اما مردم فقیر باشند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "افتخاری ندارد میلیاردها دلار سرمایه زیر زمین باشد، اما مردم فقیر باشند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید